"Τι σκέφτεσαι να κάνεις;" με ρώτησε ο Μπερνάλες.
"Να ταΐσω τον Σιμενόν."
"Δεν μπορείς να μιλήσεις σοβαρά; Από τότε που σε ξέρω δεν έχω μπορέσει να καταλάβω γιατί αγαπάς τόσο αυτό το ζώο. Να ήταν κανένας σκύλος θα το καταλάβαινα, μα ένας γάτος...!"
"Δεν συγκρίνεται ο γάτος με το σκύλο."
"Γιατί;"
"Θα σου απαντήσω με ένα χωρίο του Ζαν Κοκτώ: Προτιμώ τους γάτους από τους σκύλους γιατί δεν υπάρχουν αστυνομικοί γάτοι."
Ραμόν Δίας Ετερόβικ, Τα επτά παιδιά του Σιμενόν, μετ. Κρίτων Ηλιόπουλος, εκδόσεις Opera, Αθήνα, 2001
Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου